بسم رب الشهدا

سلام بر مسافران غریب

وقتی وارد گلزار شهدا می شیم یه جورایی دلمون می لرزه اگه ازمون پرسیدن بعد شهدا چه کردیم چی بایدجواب بدیم ؟؟تا حالا شده یه لحظه فقط یه لحظه فکر کنی جواب فرزندان شاهد رو چجوری باید بدیم و یا جواب مادران چشم انتظار شهدای گمنام رو چطور؟؟(فکرش دیوونم می کنه )همهءاونها مثل من و تو حق زندگی داشتن ولی رفتن و به خاطر ما این حق رو دادن تا ما ...

تقدیم به شهیدان گمنام

دلم می‌خواست پدر کنارم باشد. چشم در چشم و من گرمی دستانش را حس کنم. دلم می‌خواست تکیه‌گاه امن من همین‌جا درست داخل همین اتاق باشد. دلم می‌خواست از نگاهش بخوانم. انتخابم درست است یا نه. دلم می‌خواست وقتی می‌روم، دعایش را بدرقه راهم کنم. اما هر چه نگاه کردم در میان جمعیت او را ندیدم.
دلم نمی‌آمد بدون حضور او این مرحله را بگذرانم. باید او نگاهم می کرد تا دلم قرص می‌شد. چشمانم را بستم. مقابل دیدگانم قرار گرفت لبخندی شیرین و زیبا بر لبانش بود. دلم آرام گرفت و با صدای لرزان گفتم: بله بله و اشک مثل جویباری از چشمانم جاری شد.
وقتی خودم را یافتم با لباس سپید عروسی در میان گلزار شهدای گمنام بودم. نشستم و ضجه زدم. ای کاش می‌دانستم کجایی تا دلم آرام بگیرد. پدر ای کاش هدیه جشن ازدواجم، مزارت را به من نشان می‌دادی و باز تو را دیدم پرغرور و پرشکوه و همان‌طور آرام از مقابل چشمانم دور شدی ...

شادی روحشون صلوات یادت نره..